Παράγοντες που επηρεάζουν το Κόστος Περιστατικών Παραβίασης Δεδομένων - Νϊκος Γεωργόπουλος
28/08/2025 11:44
Οι παραβιάσεις δεδομένων αποτελούν μια από τις σημαντικότερες απειλές για τους σύγχρονους οργανισμούς, με το παγκόσμιο μέσο κόστος να ανέρχεται στα 4,44 εκατομμύρια δολάρια. Η κατανόηση των παραγόντων που επηρεάζουν αυτό το κόστος είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη αποτελεσματικών στρατηγικών ασφαλείας και την προστασία των επιχειρήσεων. Η ετήσια έκθεση της IBM, που βασίζεται σε 20 χρόνια έρευνας, παρέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με αυτούς τους παράγοντες.
Παράγοντες που Αυξάνουν το Κόστος των Παραβιάσεων
Ορισμένοι παράγοντες επιδεινώνουν σημαντικά το οικονομικό αντίκτυπο μιας παραβίασης δεδομένων:
- Shadow AI (Σκιώδης Τεχνητή Νοημοσύνη): Για πρώτη φορά, η χρήση "shadow AI", η χρήση εργαλείων AI χωρίς έγκριση ή επίβλεψη από την εταιρεία, καταγράφηκε ως ένας από τους τρεις κορυφαίους πιο δαπανηρούς παράγοντες που αυξάνουν το κόστος μιας παραβίασης δεδομένων. Οι παραβιάσεις που σχετίζονται με υψηλά επίπεδα shadow AI πρόσθεσαν 670.000 δολάρια στο μέσο κόστος, σε σύγκριση με οργανισμούς με χαμηλά ή καθόλου επίπεδα. Αυτό οφείλεται στην έλλειψη ορατότητας και διακυβέρνησης, καθιστώντας τα συστήματα αυτά εύκολους στόχους.
- Πολυπλοκότητα Συστημάτων Ασφαλείας: Η αυξημένη πολυπλοκότητα των συστημάτων ασφαλείας είναι ένας άλλος παράγοντας που ανεβάζει το κόστος των παραβιάσεων. Τα σύνθετα συστήματα και δίκτυα μπορούν να δημιουργήσουν τυφλά σημεία που οι επιτιθέμενοι εκμεταλλεύονται.
- Παραβιάσεις Εφοδιαστικής Αλυσίδας (Supply Chain Breach): Οι επιθέσεις στην εφοδιαστική αλυσίδα αποτελούν μια ολοένα και πιο διαδεδομένη και δαπανηρή απειλή. Αναδείχθηκαν ως ο δεύτερος πιο διαδεδομένος φορέας επίθεσης (15%) και ο δεύτερος πιο δαπανηρός (4,91 εκατομμύρια δολάρια) μετά τις επιθέσεις κακόβουλων εσωτερικών παραγόντων. Είναι δύσκολο να εντοπιστούν, καθώς εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη μεταξύ προμηθευτή και πελάτη, και απαιτούν τον μεγαλύτερο χρόνο επίλυσης (267 ημέρες).
- Έλλειψη Δεξιοτήτων Ασφαλείας: Οι οργανισμοί με υψηλά επίπεδα έλλειψης δεξιοτήτων στον τομέα της κυβερνοασφάλειας αντιμετώπισαν κατά μέσο όρο 5,22 εκατομμύρια δολάρια σε κόστος παραβίασης, σε σύγκριση με 3,65 εκατομμύρια δολάρια για εκείνους με χαμηλά ή καθόλου ελλείμματα.
- Κακόβουλοι Εσωτερικοί Παράγοντες (Malicious Insider): Για δεύτερη συνεχή χρονιά, οι επιθέσεις από κακόβουλους εσωτερικούς παράγοντες είχαν το υψηλότερο μέσο κόστος παραβίασης (4,92 εκατομμύρια δολάρια) και χρειάστηκαν 260 ημέρες για την επίλυσή τους.
- Επιθέσεις Phishing: Το Phishing ήταν ο πιο κοινός αρχικός φορέας απειλής (16%), με μέσο κόστος 4,8 εκατομμύρια δολάρια ανά παραβίαση. Οι επιτιθέμενοι χρησιμοποιούν πλέον την Τεχνητή Νοημοσύνη (AI) για να δημιουργήσουν πιο πειστικές και αποτελεσματικές καμπάνιες phishing.
Άλλοι παράγοντες που αυξάνουν το κόστος περιλαμβάνουν την απομακρυσμένη εργασία, τη μη συμμόρφωση με κανονισμούς, η χρήση του cloud και η χρήση IoT και OT.
Παράγοντες που Μειώνουν το Κόστος των Παραβιάσεων
Ευτυχώς, υπάρχουν στρατηγικές και τεχνολογίες που μπορούν να μειώσουν σημαντικά το κόστος μιας παραβίασης:
- Εκτεταμένη Χρήση Ασφάλειας AI: Οι οργανισμοί που χρησιμοποιούν εκτενώς AI και αυτοματισμό στην ασφάλεια μείωσαν το μέσο κόστος παραβίασης κατά 1,9 εκατομμύρια δολάρια και συντόμευσαν τον χρόνο επίλυσης κατά 80 ημέρες. Αυτή η προσέγγιση επιταχύνει την ανίχνευση και τον περιορισμό των παραβιάσεων.
- Προσέγγιση DevSecOps: Η υιοθέτηση μιας προσέγγισης DevSecOps στην ανάπτυξη λογισμικού ήταν ο νούμερο ένα παράγοντας που μείωσε το κόστος των παραβιάσεων στην έκθεση.
- Ανάλυση Ασφαλείας ή SIEM (Security Information and Event Management): Η ύπαρξη μιας πλατφόρμας SIEM για την ανίχνευση και απόκριση σε απειλές ήταν ο τρίτος παράγοντας που μείωσε το κόστος.
- AI-driven και ML-driven Insights: Η χρήση πληροφοριών που προέρχονται από AI και μηχανική μάθηση στην ασφάλεια συνέβαλε επίσης σημαντικά στη μείωση του κόστους.
Άλλοι παράγοντες που μειώνουν το κόστος περιλαμβάνουν την ευφυΐα απειλών, την κρυπτογράφηση, τα εργαλεία SOAR, την προληπτική αναζήτηση απειλών, την εκπαίδευση εργαζομένων, την τεχνολογία διακυβέρνησης AI, το IAM, το Machine Learning SecOps, τα εργαλεία EDR, τα εργαλεία ασφαλείας Gen AI, τα εργαλεία διαχείρισης επιφάνειας επίθεσης, το λογισμικό ασφάλειας και προστασίας δεδομένων, τις πολιτικές διακυβέρνησης AI, τους MSSP, τον διορισμό CISO και την εποπτεία σε επίπεδο διοικητικού συμβουλίου.
Εν κατακλείδι, το εξελισσόμενο τοπίο των απειλών, με την εμφάνιση της AI τόσο ως εργαλείο των επιτιθέμενων όσο και ως ασπίδα για τους υπερασπιστές, καθιστά επιτακτική την προσαρμογή των στρατηγικών ασφαλείας. Η επένδυση σε AI και στην κυβερνοασφάλεια, η ενίσχυση της διακυβέρνησης της AI, η μείωση της πολυπλοκότητας των συστημάτων και η συνεχής εκπαίδευση του προσωπικού είναι ζωτικής σημασίας για την διαχείριση των κινδύνων και τη μείωση του οικονομικού αντίκτυπου των παραβιάσεων δεδομένων.